درخصوص فعالیتهای خیرخواهانه خیرین درزمینه آزادسازی زندانیان با دو خیّر به گفت‌وگو نشسته‌ایم. «سید محمد‌حسین امامی» ازجمله این افراد است که نزدیک به 9 سال در خیریه کوثر بهشت با همکاری سایر خیرین به حمایت از زندانی‌های زندان نسوان می‌پردازد. آن‌طور که او به «اصفهان زیبا» می‌گوید: «خیریه کوثر بهشت در زندان نسوان دفتری راه‌اندازی کرده است که تمامی امور مربوط به آزادی زندانیان را پیگیری می‌کند. اقدام جدیدی که این خیریه انجام می‌دهد، این است که به‌جای کمک بلاعوض به برخی از زندانیان به آن‌ها وام قرض‌الحسنه می‌دهد تا هم به فرد زندانی کمک شده باشد و هم اینکه او بداند به‌هرحال، مرتکب اشتباهی شده است و باید تاوان پس بدهد و این‌گونه نباشد که بدون پرداخت هیچ هزینه‌ای از زندان آزاد شود. علاوه براین، اقدام خوب دیگری که خیریه انجام می‌دهد، فعالیت درزمینه پیشگیری از ورود به زندان است؛ به این معنا که به زندانیان جرائم غیرعمدی که حکم جلب آن‌ها صادرشده و در آستانه ورود به زندان هستند تا سقف 20میلیون تومان وام قرض‌الحسنه پرداخت می‌کند تا از ورود آن‌ها به زندان جلوگیری شود و اگر شاغل هستند، تهدیدی برای شغل آن‌ها به وجود نیاید و کارشان را از دست ندهند یا اینکه کانون خانواده‌شان از هم نپاشد.» امامی در بخش دیگری از سخنانش بابیان اینکه خیریه همچنین یک مرکز توانمندسازی زنان سرپرست خانواده راه‌اندازی کرده است تا به آموزش زنان سرپرست خانوار پس از رهایی از زندان بپردازد، می‌گوید: «پس‌ازاینکه این زنان در حوزه خیاطی مهارت یافتند، به آن‌ها وام اشتغالزایی نیز تعلق می‌گیرد تا برای خودشان کسب‌وکاری راه‌اندازی کنند و زندگی‌شان را ادامه دهند. البته در حال حاضر، به خاطر وضعیت کرونایی، این فعالیت‌ها نسبت به گذشته کم‌رنگ‌تر شده است.» این خیّر در ادامه بیان می‌کند، درست است که تمرکز خیریه بر آزادسازی زندانیان جرائم غیرعمد است، اما در برخی از مواقع با اجازه خیرین، اقدام به آزادسازی زندانیان جرائم عمد هم می‌کنیم؛ برای مثال، زمانی که برایمان ثابت شود فرد به دلایل خاصی اقدام به جرم کرده است؛ مثلا فردی که به دلیل مشکلات اقتصادی از یک فروشگاه مواد غذایی سرقت کرده. یا بنا به مشکلات اجتماعی دست به اقدامی زده و حادثه آفریده است.»
اما مشکلات اقتصادی در سال‌های اخیر، همان‌طور که بر بسیاری از مسائل، تأثیر گذاشته بر میزان فعالیتهای خیرین هم مؤثر بوده است. امامی دراین‌باره می‌گوید: «در استان اصفهان فرهنگ‌سازی خوبی در خصوص آزادسازی زندانیان صورت گرفته و اصفهانی‌ها بیشترین مشارکت اجتماعی را در انجام امر خیر نسبت به باقی استان‌های دیگر دارند و خیّرین هم مقاومتی در برابر کمک به زندانیان ندارند، اما شرایط اقتصادی در سال‌های اخیر، باعث شده فعالیت برخی از خیّرین که اتفاقا کمک‌های بسیار خوبی می‌کردند، تحت تأثیر قرار بگیرد.» او در ادامه با اشاره به اینکه در سال گذشته از ورود 174 زندانی به زندان پیشگیری شده است، تصریح می‌کند: «اکنون میزان جرائم غیرعمد افزایش پیدا کرده است؛ به‌گونه‌ای که در زندان نسوان، جریمه زیر 80 میلیون تومان وجود ندارد، بااین‌حال، توانستیم از ورود این تعداد زندانی به زندان جلوگیری کنیم؛ البته گذشت شکات هم کمتر از کمک‌های خیرین نبوده است.» این خیّر در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به برگزاری دوره‌های آموزشی پیشگیری از اعتیاد و آسیب‌های اجتماعی و همچنین آموزش‌های فرهنگی و مهارت‌های اجتماعی برای زندانیان، افزود: «خیریه به حمایت از خانواده‌های زندانیان نیز می‌پردازد. تأمین جهیزیه برای دختران دم بخت 20 زندانی زندان مرکزی، یکی از این اقدامات است.» امامی با اشاره به وضعیت کرونایی می‌گوید: «این وضعیت، محدودیت‌هایی را برای خیرین به وجود آورده است، اما به‌هرحال، فعالیت آن‌ها متوقف نشده است و آن‌ها برای تأمین اقلام بهداشتی موردنیاز زندانیان در این دوره نیز اقداماتی انجام داده‌اند.» در همین باره «محسن خلیلی»، خیّر دیگری که از سال 1395 به جرگه خیرینی که درزمینه آزادسازی زندانیان فعالیت می‌کنند، پیوسته است، می‌گوید که تاکنون با کمک‌ها و حمایت‌های او 460 زندانی آزاد شدهاند. او که در خیریه امام موسی کاظم (ع) و الزهرا و چندین خیریه دیگر فعالیت می‌کند به «اصفهان زیبا» می‌گوید: «روال آزادسازی زندانیان این‌گونه است که آن دسته از مجرمانی که مشمول جرائم غیرعمد شدهاند و دارای مشکل مالی هستند به خیریه مراجعه می‌کنند و موردحمایت خیرین قرار می‌گیرند؛ زندانیانی که براثر یک اتفاق پیش‌بینی‌نشده یا به‌صورت غیرعمد دچار خبط شدهاند. برای مثال، فرد روستایی بود که موردحمله ده نفر قرارگرفته و در خلال آن دعوا ضربه‌ای به قلب فرد دیگری وارد کرده و باعث مرگ او شده بود و باید دیه‌ای بیش از یک میلیارد، برای رهایی از اعدام پرداخت می‌کرد. با کمک خیرین مقداری از این پول جمع‌آوری شد و فرد از چوبه دار رهایی یافت.» او در ادامه با اشاره به تمایل اصفهانی برای انجام کار خیر، بیان می‌کند: «اصفهانی‌ها از سفره‌شان کم می‌گذارند ولی برای کار خیر، نه. حتی در شرایطی که خیلی از آن‌ها دچار مشکلات اقتصادی هستند.» خلیلی می‌افزاید: «خیرین و شهرداری با کمک یکدیگر در سطح شهر کارگاه‌های اشتغالزایی را ایجاد کرده‌اند که زنان در آن مشغول به خیاطی و تهیه ماسک هستند.»
