منتقدان این رهبر اروپایی به دلیل اینکه خواستار ایجاد تغییرات در یک سرزمین آشفته خاورمیانه است انتقاد کردند و از او به‌عنوان یک عملکرد نوکلونیالیست (استعماری) نام بردند. فیلم‌هایی که در اینترنت از عملکرد مکرون پخش می‌شد، او را مکرون بناپارت، امپراتور قرن بیست و یکم معرفی می‌کرد. اما طرفداران مکرون، ازجمله ساکنان ناامید بیروت او را «تنها امید ما» خواندند و از مکرون به دلیل بازدید از محلات تخریب‌شده کنار رودخانه که رهبران لبنان از ترس به آنجا سر نزدند، قدردانی کردند. طرفداران مکرون قصد دارند از این راه تلاش کنند تا از سیاست‌مداران لبنان در برابر فساد و سوء مدیریتی که در انفجار مهلک بندر بیروت روی داد سؤال کنند.
بازدید مکرون از لبنان این موضوع را بر سر زبان‌ها انداخت که فرانسه می‌خواهد کمک‌کننده اصلی در ابعاد جهانی به لبنان باشد. جک لانگ، وزیر پیشین فرهنگ فرانسه و رئیس فعلی انستیتوی جهان عرب در پاریس گفت: «ما باید راه‌حل‌های جدید و هوشمندانه‌ای برای کمک به لبنانی‌ها پیدا کنیم.» او در توضیح حرف خود افزود: «ما در حال راه رفتن در لبه پرتگاه هستیم. ما باید به مردم لبنان کمک کنیم و پشتیبان و مشوق آن‌ها باشیم، اما درعین‌حال نباید این تصور را ایجاد کنیم که فرانسه می‌خواهد پروتکل جدید ایجاد کند و به دنبال استعمار لبنان است.» روابط فرانسه با لبنان حداقل به قرن شانزدهم برمی‌گردد، هنگامی‌که سلطنت فرانسه با حاکمان عثمانی برای محافظت از مسیحیان در منطقه مذاکره کرد.
بین سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۶ لبنان تحت‌الحمایه فرانسه بود. در لبنان قبلا مدارسی با زبان فرانسه وجود داشت که همچنان نیز وجود دارند. در فضای آشفته لبنان یک کمپین شگفت‌آور در فضای مجازی شکل‌گرفته و از فرانسه خواسته است موقتا به لبنان برگردد و این کشور را اداره کند! قطعا می‌توان این را یک ایده پوچ تلقی کرد. خود مکرون روز چهارشنبه به ساکنان بیروت گفت که «نوشتن تاریخ کشورتان بر عهده شماست.» اما تاکنون 60هزارنفر از ساکنان خود لبنان و همچنیـــــن لبنانی‌های ساکن در دیگر کشورها اعلام کرده‌اند که به این کمپین استعماری می‌پیوندند. گذشته از حمایت‌های بین‌المللی، برخی از مردم لبنان دیدار مکرون را راهی برای تأمین کمک‌های مالی برای کشوری که با بدهی درگیر است می‌دانند. رهبر فرانسه همچنین برخی گروه‌های سیاسی را در لبنان دور هم جمع کرد. در یک صحنه نادر، برخی ســــران جناح‌های سیاسی مختلف لبنان در دفتر مرکزی سفارت فرانسه در بیروت حضور یافتند. برخی از آنان همچنان از جنگ داخلی لبنان بین سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۹۰ دشمنی با یکدیگر داشتند.
بسیاری از لبنانی‌ها کمپین حامی مکرون و کسانی را که فرانسه را همچون مادری مهربان می‌دانند سخت موردانتقاد قرار دادند. سامر فرنگیــــه، نویسنده، می‌گوید: «مکـرون سـیاسـت‌مداران را به‌عنوان “دانش‌آموزان مدرسه” جمع کرد و به دلیل عدم انجام وظایف خود از آن‌ها توبیخ کرد.» لیا، دانشجوی مهندسی که نخواست نامش کامل به دلیل مسائل امنیتی ذکر شود معتقد است که باید مردمی را که می‌خواهند قدرتی در مسائل داشته باشند درک کرد، آن‌ها هیچ امیدی ندارند. اما در این حال به‌شدت به کسانی که مکرون را نجات‌دهنده لبنان می‌دانند انتقاد دارد.او می‌گوید: «این شرایط باعث بدترشدن اختلاف‌ها در لبنان می‌شود، زیرا مسیحیان مارونی و مسلمانان فرانسوی، مکرون را در آغوش می‌گیرند و این در حالی است که گروه‌های دیگر روزبه‌روز کم‌رنگ‌تر می‌شوند. همین‌طور باید گفت او هنوز مسائل خود را با کشورش و با مردمش حل نکرده است. چگونه می‌خواهد به ما کمک کند و مشاوره بدهد؟»
در پاریس، مخالفان داخـلی سیاست‌های مکرون از جناح چپ و راست نسبت به رهبر میانه‌رو در برابر استعمار نو و استخراج امتیازات سیاسی از لبنان در ازای دریافت کمک، هشـدار دادند. جولیان بایو، رئیس حزب سبزها در فرانسه در توییتش نوشت: «همبستگی با لبنان باید بی‌قیدوشرط باشد.» خود مکرون قاطعانه اخبار مرتبط با احیای استعمار فرانسه در لبنان را رد کرد. او گفت: «شما نمی‌توانید از من بخواهید که رهبران خود را جایگزین کنم. این غیرممکن است. هیچ راه‌حلی از طرف فرانسه وجود ندارد.»
