انتقال موزاییک‌سازان مشکل بزرگ منطقه 2
عبدالرسول امامی که از سال 86 تا 88 مدیر منطقه 2 شهرداری اصفهان بوده است خاطراتش در این منطقه را بازگو کرد. او کارش را از معاونت اداری منطقه شروع کرده و سپس مدیر منطقه شده است. امامی در میان تجربیاتش از اقداماتی برای پلمب دو موزاییک‌سازی و گرفتن رأی تخریب برای این دو واحد سخن گفت و افزود: این کار تبعات و مخالفت‌های زیادی داشت. بختیاردشت برای استقرار موزاییک‌سازان در نظر گرفته شد و در مسکن و شهرسازی هم تفکیک شد؛ اما سهم شهرداری مشخص نبود. زمین‌ها واگذار شده بود و مردم برای پروانه مراجعه می‌کردند؛ اما امکان ارائه پروانه نبود و مشکلات زیادی ایجاد کرد. انتقال موزاییک‌سازان و مشخص‌شدن اراضی 18 هکتاری بین النهرین دو مشکل بزرگ منطقه بود. او در ادامه به مشکلات خیابان صمدیه و کاربری‌های نامناسب آن اشاره کرد و ادامه داد: باید برای این منطقه کاربری مناسبی تعریف شود. پیشنهاد دادیم برای این مناطق و مناطق مشابه آن پروانه‌ای خاص صادر و در کنار سایر پروانه‌ها، مهندسی کشاورزی با سطح اشغال مشخص تعریف شود؛ اما متأسفانه اعضای کمیسیون ماده 5 به تغییر کاربری نگاهی منفی داشتند؛ چنان‌که شهرداری طرح می‌برد اما با آن مخالفت می‌شد.
30 درصد اراضی کشاورزی منطقه در محدوده شهری است
در ادامه محمد صیرفی‌نژاد، مدیر فعلی منطقه 2 شهرداری اصفهان با تأکید بر اینکه با توجه به نگاه کمیسیون ماده 5 در خصوص اراضی بختیاردشت کاری نمی‌توان کرد، گفت: استانداری و جهاد، نگاه منفی به موضوع دارند. 30 درصد اراضی کشاورزی در محدوده شهری است که متأسفانه نه کشاورز منتفع است، نه می‌توان تغییر کاربری داد و البته مشکلات حاشیه‌ای نیز دارد. او با اشاره به اینکه جهش تولید مسکن برای شهر اصفهان دیده نشده است، گفت: طبق دستورات، مقرر شده است هیچ‌گونه بارگذاری جمعیت در اصفهان انجام نشود؛ اما اگر اراضی کشاورزی با فاصله دوهزار متری برای ایجاد باغ‌ویلا به‌صورت کشاورزی و مسکونی دیده شود، اتفاق خوبی در منطقه خواهد افتاد.
مشکل حقوقی 18 هکتاری بین النهرین باید حل شود
محمد فیض یکی دیگر از مدیران اسبق منطقه 2 شهرداری اصفهان درخصوص اراضی 18 هکتاری بین‌النهرین و اقداماتی که در سال‌های گذشته برای تغییر کاربری این منطقه صورت گرفته است، گفت: شهرداری برای این منطقه، مشاور و مشارکت‌کننده آورد؛ اما به دلیل مالک‌نبودن شهرداری طرح به اجرا درنیامد. سند این 18 هکتار شخصی است و مباحث حقوقی آن باید حل شود. او ادامه داد: محله شمس‌آباد با توجه به میزان آبی که دارد، بهترین مکان برای فضای سبز است. معضل دیگر خروج موزاییک‌سازان از منطقه است. صاحبان این کارگاه‌ها حاضر نیستند خارج از محدوده 50کیلومتری مستقر شوند. باید بخشی از منطقه به نمایشگاه یا فروشگاه تبدیل شود تا مباحث آلایندگی نداشته باشد. همچنین اتصال خیابان صمدیه اول و دوم هم یکی دیگر از پروژه‌هاست که می‌توان با شهرسازی توافق کرد و یک نوار و فضای تجاری برای آن تعبیه کرد.
مردم، بزرگ‌ترین نقطه قوت منطقه 2 هستند
علیرضا پرهام که بنا به گفته خودش 16 سال پیش مدیر منطقه 2 شهرداری اصفهان بوده است، در این نشست اظهار کرد: فارغ از مسائل منطقه باید با نگاه بالاتری به مسائل نگاه کنیم. این منطقه ویژگی‌ها و پارامترهای جغرافیایی خاصی دارد. سه تکه بودن منطقه، حاشیه‌داشتن و وسعت منطقه یکی از همین ویژگی‌هاست. محله‌ای‌بودن منطقه ویژگی اجتماعی متفاوتی دارد. همچنین هم‌جواری با شهرهای اطراف و اراضی کشاورزی مستعد هم از دیگر ویژگی‌های منطقه است. این‌ها پارامترهای خوبی است. باید ویژگی‌های کامل منطقه را نگاه کنیم و نقاط قوت و ضعف آن را استخراج کنیم. او با تأکید بر اینکه منطقه 2 شهرداری اصفهان مستعد است و مردمی انقلابی و باایمان دارد، خاطرنشان کرد: مردم همیشه در صحنه و همراه منطقه، بزرگ‌ترین نقطه قوت آن هستند. پرهام با اشاره به اینکه پروژه‌های خوبی در منطقه وجود داشت که می‌توانست محرک توسعه باشد، افزود: ایجاد پل امام‌خمینی و آزادسازی ضلع‌های آن، فرصت خوبی برای منطقه بود. مدل‌های مشارکتی خوبی می‌توان در منطقه یافت و سرمایه‌گذاری‌های خوبی در آن تعریف کرد؛ اما متأسفانه عمر کوتاه مدیریت در این منطقه از قابلیت برنامه‌ریزی بلندمدت می‌کاهد. بارها در این منطقه اقدامات مهمی شروع شده اما ابتر مانده است. او با تأکید بر اینکه مدیریت شهری باید به مسائل چالشی منطقه نگاه ویژه‌ای داشته باشد، بیان کرد: نگاه مدیریت شهری به این منطقه باید تغییر کند و تیم مشورتی تشکیل شود، مستندات جمع‌آوری و مجموعه‌ای از پیشنهادها برای کار فراهم شود. مدیر منطقه به تنهایی نمی‌تواند مشکلات منطقه را حل کند. باید مدیریت کلان‌شهری به کمک بیاید. فقط مدیر در دوران مدیریتش باید چند پروژه طراحی کند و آن را به نتیجه برساند. در زمان ما احداث دو ورزشگاه، آزادسازی خیابان مدرس نجفی و فرهنگ‌سرای صمدیه اتفاق افتاد. مجموعه جزیره بین خیابان صمدیه و شهیدان غربی قابلیت مستعدی برای محرک توسعه است که به‌طور ویژه می‌توان به آن هم پرداخت. پرهام با تأکید بر اینکه برای حل‌شدن این‌گونه مشکلات باید از ذی‌نفع حمایت شود، گفت: نمی‌شود مردم را نادیده گرفت. سیستم سه‌جانبه باید مستقر باشد. اگر در هر‌جا و در هر مدلی ذی‌نفعان درست شناسایی نشوند و حق برای آن‌ها در نظر گرفته نشود، کار درست نخواهد شد. اگر این اتفاق نیفتد، مشکلات حل نخواهد شد و با مقاومت مردم مواجه می‌شویم. او در ادامه به روشی که در منطقه همت‌آباد و ایجاد تعاونی و سهم‌بندی و ارائه سهم به مردم اشاره کرد که در این شیوه با مشارکت مردم و سرمایه‌گذار در سهم شرکت تعاونی، مردم به میزان سهمشان از پروژه‌ها منتفع شدند و منطقه نیز اصلاح شد.
اختصاص بودجه مناسب برای محرومیت‌زدایی در منطقه 2
صیرفی‌نژاد در ادامه این نشست با اشاره به طرح محله‌محوری و تأکید بر کاهش محرومیت در محله‌ها در نگاه مدیریت کلان‌شهری گفت: در تلاشیم در این راستا محله دهنو و ولدان را محرومیت‌زدایی کنیم. البته اگر اعتبار مناسبی برای محرومیت‌زدایی در نظر گرفته نشود، اتفاق ویژه‌ای رخ نمی‌دهد و این موضوع منوط به تغییر نگاه مدیریت شهری به محله‌هاست. او افزود: تکمیل‌نشدن شبکه معابر در منطقه یکی از مشکلات است. 9 گذر اصلی وجود دارد و توان مالی برای اصلاح گذرها نیست؛ در حالی که هر گذر می‌تواند یک پروژه محرک توسعه باشد.
منطقه 2، خاص و ویژه است
محمدحسین جعفری که از سال 93 تا 96 مدیر منطقه 2 شهرداری اصفهان بوده است، بر خاص‌بودن منطقه و داشتن بیشترین همسایه آن اشاره کرد و گفت: پروژه پارک‌سوار صمدیه، ضمن قابلیت‌های فراوان یکی از پروژه‌هایی است که مصوبه دارد. فضای سبز، ترمینال و هتل برای آن در نظرگرفته شده بود؛ اما به نتیجه خاصی نرسید. اتصال دو خیابان صمدیه و استقرار یک صنف در این خیابان که البته قرار بود محل استقرار صنف خواربارفروشی‌ها باشد، هنوز به صورت کامل عملی نشده است. این طرح می‌تواند باعث رونق خیابان و منطقه شود.
جعفری در ادامه از مطالعه بر روی مالکیت زمین 18 هکتاری دهنو و ارائه طرح در زمان مدیریتش گفت و خاطرنشان کرد: این طرح نیز به خاطر مالکیت‌های شخصی نتوانست به سرانجام برسد. طرح خیابان کمکی امام‌خمینی نیز یکی از پروژه‌های خوب منطقه است. همچنین طرح جزیره بین صمدیه و شهیدان غربی در صورت اجرا می‌تواند به رونق منطقه کمک کند.
کوتاه‌بودن عمر مدیریت در منطقه چالش بزرگی است
در ادامه محمد کیهانی که در سال 96 مدیر منطقه بوده و فقط 21ماه در منطقه مدیریت کرده است، گفت: بخش اعظم مشکلات منطقه سینه‌به‌سینه منتقل شده است و کوتاهی دوران مدیریت مدیران منطقه و حمایت‌نشدن مدیران از سمت مدیریت کلان‌شهری، باعث ابتر‌ماندن بسیاری از طرح‌ها و حل‌نشدن مشکلات شده است؛ اما در واقع مردم منطقه 2 بهترین سرمایه این منطقه هستند. برای حل‌شدن مشکلات این مردم باید مدیریت کلان‌شهری به داد برسد. مدیر تلاش می‌کند تا مشکلات مردم را حل کند؛ اما متأسفانه برخی در مدیریت کلان به منطقه نگاه درستی ندارند.
او با تقدیر از صیرفی‌نژاد برای دعوت از مدیران شهری و استانی برای بازدید از منطقه گفت: این کار بسیار خوبی بوده است. مدیران باید منطقه را از نزدیک ببینند و کمک به منطقه را صدقه به مدیران تلقی نکنند. عدالت فضایی و محرومیت‌زدایی که شعار شهردار سابق و شهردار کنونی است، باید با کمک همه مدیریت شهری اتفاق بیفتد.
کیهانی حل‌کردن مشکل زمین 18 هکتاری دهنو را به علت تعدد مالکیت در این منطقه دور از انتظار دانست و ادامه داد: امیدواریم در این منطقه اتفاقی رخ بدهد و مردم دهنو از ثمرات پل استقلال که تلاش زیادی برای آن کشیده شده استفاده کنند. انتقال موزاییک‌سازها هم به یک عزم ملی نیاز دارد. البته زمانی که در منطقه حضور داشتم، برای حل‌شدن برخی مشکلات پروژه، از ظرفیت سازمان میادین استفاده کردیم. تفاهم‌‌نامه با سازمان میادین برای صمدیه و امام‌خمینی هم نوشته شد و حتی احداث بازار بزرگی در خیابان شهیدان در نظر گرفته شد. کار تا فرایند قانونی پیش رفت، اما متأسفانه در اثر تغییر و تحولات اداری و مدیریتی کار رها شد. البته استفاده از قانون اراضی دوهزار متری و تبدیل به این قطعات با کاربری فضای سبز و مسکونی هم به حفظ محیط‌زیست و فضای سبز کمک می‌کند و هم به رشد منطقه.
برای حل‌شدن مشکلات باید منافع ذی‌نفعان دیده شود
کاووس حقانی، مدیر سابق منطقه2 شهرداری اصفهان در این نشست گفت: اتفاقات بزرگی در منطقه در طول ادوار مختلف رخ داده، اما کار پیش نرفته است. به نظر می‌رسد باید بر روی طرح‌های نیمه‌کاره متمرکز شوید تا به نتیجه بهتری برسید و بتوانید طرح‌هایی به یادگار بگذارید. اگر مدیریت شهری با تمام توان به یاری مدیر منطقه نیاید، این پروژه‌ها به نتیجه نخواهد رسید. در دوره‌های مختلف از مدیر منطقه حمایت لازم نشده است. زمانی در منطقه بیش از بیست پرونده برای آزادسازی توافق شد؛ اما چون به‌موقع پول پرداخت نشد، عملا توافق منقضی شد.
در پایان انتقال موزاییک‌سازان، تغییر کاربری زمین 18 هکتاری از پروژه‌های بزرگ و لاینحلی ذکر شد که فقط با یک عزم ملی حل می‌شوند.
