استرس‌های قندی در شرایط کرونایی

علاوه بر این ممکن است تحت تأثیر اخبار گوناگون و متنوع ناخوشایند قرار بگیریم یا مجبور شویم از دیدار با اقوام و دوستان پرهیز کنیم که خود موجب احساس تنهایی، نگرانی و اضطراب می‌شود.در طی شرایط پراسترس، انسولین در بدن کاهش می‌یابد و در عوض سطح هورمون‌هایی که علیه شرایط استرس‌زا در بدن ترشح می‌شوند، افزایش می‌یابد. این تغییر شرایط باعث اختلال در عملکرد انسولین فرد شده و درنهایت منجر به افزایش قند خون می‌شود. هم‌زمان اگر رژیم غذایی به‌خوبی کنترل نشود، وضعیت کنترل قند خون بدتر خواهد شد. در این شرایط تهیه برنامه روزانه می‌تواند موجب کاهش اضطراب و احساس راحتی بیشتر شود. این برنامه می‌تواند شامل تعیین زمان خواب و میزان آن ‌(برای جلوگیری از زیاد خوابیدن یا جلوگیری از شب‌زنده‌داری)، تعیین زمان غذا خوردن (در شرایط استرس‌زا ممکن است برخی وعده‌های غذایی فراموش شوند)، جلوگیری از فراموش‌کردن مصرف داروها باشد. همچنین تعیین زمان و میزان فعالیت و ورزش روزانه نیز باید در این برنامه پیش‌بینی شود تا درنهایت این برنامه فرد را به استراحت کافی، فعالیت لازم و انتخاب غذاهای سالم رهنمون کند.

همان‌طور که می‌دانید، ابتلای بیماران دیابتی به کووید19 با خطرات بیشتری همراه است. بنابراین طبیعی است که بیماران تمایل دارند برای آگاهی هرچه بیشتر و به‌روز بودن اطلاعات، اخبار را به‌طور جدی دنبال کنند؛ اما پیگیری و تمرکز بیش‌ازاندازه در طی دوره همه‌گیری ویروس کرونا موجب افزایش استرس و اضطراب می‌شود و می‌تواند قند خون بیماران را تحت تأثیر قرار دهد.

ازآنجایی‌که استرس بر سطح قند خون اثر منفی دارد، باید سعی کرد از هر چیزی که سطح قند خون را در حد مطلوب قرار می‌دهد، استفاده کرد. گاهی در شرایط پراسترس میل به ریزه‌خواری و پرخوری افزایش می‌یابد. بنابراین لازم است در همه‌گیری اخیر از رژیم غذایی معمول خود استفاده کنیم.

برخی از افراد ممکن است در شرایط پراسترس به استفاده از سیگار یا الکل تحریک شوند. بدیهی است که این اقدام عاقلانه نیست و باید از آن‌ها پرهیز کرد. زمانی که از سیگار استفاده می‌شود، نیکوتین موجود در آن کنترل قند خون را دشوارتر می‌کند.

ورزش و فعالیت بدنی به کاهش استرس و افزایش خلق خوش کمک می‌کند و موجب کاهش قند خون و فشارخون می‌شود. همچنین تا اندازه زیادی موجب خواب آرام و راحت می‌شود. هدف از فعالیت بدنی صرف حداقل 30 دقیقه ورزش روزانه است.

بررسی‌ها نشان داده است درصورتی‌که خواب افراد به‌اندازه کافی نباشد، تغییر در سطح هورمون‌های بدن موجب می‌شود که کنترل قند خون سخت‌تر شود. همچنین تعیین ساعت مشخص برای خوابیدن و بیدار شدن دارای اهمیت زیادی است. میزان خواب توصیه‌شده در شبانه‌روز بین هفت تا هشت ساعت است. دوش گرفتن و مطالعه قبل از خواب، استراحت در محیط کم‌نور یا گوش دادن به موزیک ملایم می‌تواند خواب راحت‌تری به دنبال داشته باشد.

ارتباط با دوستان و افراد فامیل و بیان احساسات خود از طریق تلفن، فضای مجازی و غیره موجب آرامش خاطر می‌شود. برخی از نزدیکان ممکن است توصیه‌های خوبی جهت کاهش استرس و ایجاد حس آرامش برای شما داشته باشند که می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. در گفت‌وگوهای خود درباره موضوعات موردعلاقه‌تان صحبت کنید. جالب است بدانید وقتی افراد باهم می‌خندند، اضطراب کاهش‌یافته و به تنظیم قند خون کمک می‌شود.

عبادت‌کردن، تنفس عمیق، انجام حرکات بدن، به توجه به وجود خویشتن (مثل یوگا) کمک کرده و استرس را کاهش می‌دهد. بررسی‌ها نشان می‌دهد افراد دیابتی نوع‌2 که در هفته دو نوبت تمرینات یوگا داشته‌اند و به مدت 12 هفته این برنامه را ادامه داده‌اند، سطح قند خونشان نسبت به افرادی که همین مقدار زمان را صرف راه‌رفتن کرده‌اند، مطلوب‌تر بوده است.