به گزارش اصفهان زیبا آنلاین، این بحران منجر به تصویب طرحی عظیم در دولت اول محمود احمدینژاد به نام «طرح آبرسانی غدیر» شد که قرار بود بهسرعت مشکل را برطرف کند اما با گذشت سالیان دراز از آغاز طرح، برای تکمیل آن همچنان به هزاران میلیارد تومان اعتبار نیاز است و حتی برخی از افراد و متخصصان مشکل بیآبی خوزستان را ناشی از این طرح میدانند.
بحران آب در خوزستان بحرانی چندوجهی است که شامل تغییرات اقلیمی و بروز خشکسالی، استفادهی نادرست آب در بخش کشاورزی و صنعت، بروز حاشیهنشینی و افزایش مصارف غیرمجاز و در نهایت استفادهی نادرست از آب تصفیهشده است.
همه اینها در حالی است که در استان خوزستان رودخانههای زیادی وجود داشته و دارد؛ کارون، کرخه، اروند، دز، بهمنشیر، مارون و … که اصلیترین منابع تامین آب شیرین استان هستند با کاهش بارش در سالهای اخیر سطح آب آنها بهشدت کاهش یافته و پیامد آن تغییر ترکیبات شیمیایی آب است. در میان بحران خشکیدگی تالاب هورالعظیم و رودخانه کرخه در غرب خوزستان، تصویر اهالی روستای زهیریه در بخش نیسان شهرستان هویزه که در کنار تاسیسات نفتی بهدنبال تانکرهای آب شرکتهای نفتی روانه شدهاند، واکنشهای بسیاری بهدنبال داشت. زهیریه اما تنها روستای بیآب نیست. شمال خوزستان هم با اینکه در محاصره سدهای بزرگ است، اما دست کمی از دیگر نقاط استان ندارد. بخش دهدز در شهرستان ایذه با 100روستا در فاصله 5کیلومتری در میان سدهای کارون 3 و کارون 4 قرار دارد؛ این بخش که همیشه با مشکل آب مواجه بوده، با آمدن خشکسالی اکنون در شرایط دشوارتری قرار دارد. در پی مشکلات بیآبی در خوزستان، مردم با برگزاری تجمعاتی در برخی شهرها خواستار رسیدگی به این مشکل و تامین حقآبه رودخانهها شدند. در حمیدیه، شادگان، سوسنگرد و منطقه زرگان اهواز تعدادی از اهالی با اعلام نارضایتی از وضعیت موجود، نسبت به عدم تامین حقآبه تالابها و رودخانهها و همچنین پروژههای انتقال آب کارون اعتراضات گستردهای صورت دادند.
سوال مهمی که در این بین مطرح شده این است که باتوجه به این که استان خوزستان یکی از پر آبترین استانهای ایران است آیا تغییرات اقلیمی منجر به این وضعیت در استان خوزستان شدهاند یا سوءمدیریتها این استان را با کم آبی مواجه ساخته است؟ و سوال مهمتر این است که مردم شهرهای دیگر برای مردم خوزستان چه کار باید بکنند؟ اصلا باید کاری بکنند یا نه؟