چهره + خوان

اگر هنر نبود واقعیت ما را خفه می‌کرد
شمس لنگرودی، نویسنده:به قول نیچه اگر هنر نبود واقعیت ما را خفه می‌کرد، تفاوتی ندارد موسیقی باشد یا داستان و شعر. علت وقوع هنر چیست؟ سیاست‌مدارها با سیاست‌گذاری‌های آگاهانه و تخریب‌کننده، جهان را به ابتذال می‌کشانند و هنرمندان آه‌ دل مردم را در نقاشی و ادبیات و موسیقی شکل می‌دهند. پس، از اصطلاحات مد روز که بگذریم، اساسا کار هنر درمانگری است. تا جایی که نیچه می‌گفت دوره فلسفه دارد می‌گذرد و قرار است هنر جایگزینش شود. برای اینکه فلسفه آمده بود ببیند موضوع از چه قرار است، هستی چیست؟ تبیین و تفسیر کند. به نظر می‌رسد جهان دیگر قابل تبیین و تفسیر نیست. حداقل باید در زمان حال همدلی وجود داشته باشد که این کار هنر است و تفاوتی ندارد که داستان، شعر یا موسیقی باشد. یکی از مسائلی که در داستان‌نویسی پست مدرن مطرح شد، داستان‌های علمی و تخیلی است. داستان علمی تخیلی می‌تواند مبتنی بر دستاوردهای علمی باشد، اما بسیار کار مشکلی است. با توصیه و پند در داستان نمی‌شود کسی را آموزش داد و به روحش اعتلا بخشید. در درجه اول باید داستان دلچسبی باشد. اگر داستان با اتکا به دستاوردهای علمی داستان شده باشد، موثر است.

۴۰ درصد بیکاران کشور فارغ‌التحصیلان بالای ۲۰ سال هستند
منصور کبگانیان، قائم مقام ستاد راهبری اجرای نقشه جامع علمی:بر اساس آمارهای ارائه شده، ۴۰ درصد بیکاران را جمعیت بالای ۲۰ سال فارغ التحصیل دانشگاه تشکیل می‌دهند که این عدد بالاتر از میانگین نرخ بیکاری در کشور است. اولین گزارش وضعیت اشتغال فارغ التحصیلان از سوی مرکز همکاری‌های پیشرفت و تحول ارائه شده است. در این گزارش آسیب‌های موجود در زمینه اشتغال دانش‌آموختگان دانشگاه‌ها با آمار و اعداد بیان شد.  آمارهای ارائه شده از سوی وزارت علوم نیز در این زمینه اصلاح شد و نرخ بیکاری دانش‌آموختگان ۱۸,۵ درصد است. همچنین نرخ بیکاری دانش‌آموختگان بیش از میانگین نرخ بیکاری در کشور است که باید نسبت به آن تدبیری اندیشیده شود. علاوه بر آن، هم‌راستایی شغل و رشته تحصیلی دانش آموختگان نیز در ایران پایین است، به این معنی که افرادی که از  دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شوند، شغل آنها هم‌راستا با رشته تحصیلی‌شان نیست. لازم است اشتغال فارغ‌التحصیلان به یکی از شاخص‌های رتبه بندی دانشگاه‌ها تبدیل شود که برای این منظور نیاز به مهارت آموزی دانشجویان و همچنین نیاز بازار اعلام شود.

آموزش ناشنوایان فراموش شده است
کیمیا توللی، کارشناس آموزش بهزیستی:تمام تحقیقات نشان می‌دهد ناشنوایان با وجود داشتن هوش طبیعی در خواندن دچار مشکلاتی هستند. در حقیقت روند رشد زبان و گفتار در ناشنوایان با افراد عادی چندان متفاوت نیست. البته در بحث زیستی و عصب‌شناسی تفاوت‌های بارزی دارند. آموزش ناشنوا باید از بدو تولدش شروع شود. جنین ناشنوا از پنج ماهگی در شکم مادر چیزی نمی‌شنود و این موضوع فرآیند آموزش را دشوار می‌کند و در توانایی‌های زبان و گفتار وی به شدت اثر منفی می‌گذارد. بنابراین آموزش باید در سنین بسیار کم آغاز شود. امروزه به راحتی می‌توان نوزادان ناشنوا و کم‌شنوا را به طور کامل تشخیص داد و فرآیند آموزش آنها باید از ابتدای تولد شروع شود. سال‌هاست که آموزش ناشنوایان در کشور به فراموشی سپرده شده و هرکسی هر گونه که خواست عمل می‌کند. برای مثال سال‌ها زبان اشاره آموزش داده نشد، در حقیقت نه زبان اشاره باید به فراموشی سپرده می‌شد و نه روش‌های شنیداری. اکنون در ایران ناشنوایان وضعیت‌های گوناگونی دارند و یک‌دست نیستند و در کل آموزش به ناشنوایان در ایران بستگی به کارشناس یا تسهیلگر فرد ناشنوا داشته و اگر ناشنوایی شانس داشته باشد، آموزش تقریبا درستی را دیده است.