ورود نیرو به خوزستان و پایان فتنه شیخ خزعل

13 آبان سال 1303 خورشیدی (4 نوامبر1924 میلادی) واحدهای هنگ نادری تهران، تیپ اصفهان و تیپ فارس با  توپخانه و تداركات لازم رهسپار خوزستان شدند و به تیپ لرستان و واحدهای لشكر آذربایجان نیز آماده‌باش داده شد تا به محض دریافت دستور به سوی اهواز  به حركت در آیند. هدف، پایان دادن به گردن‌کشی شیخ خزعل بود.هم‌زمان، سردار سپه (ژنرال رضاخان پهلوی) نیز از طریق اصفهان و شیراز  عازم اهواز شد. قبلا به شیخ خزعل اخطار داده بودند كه مالیات معوقه خود را به خزانه داری كل واریز كند.  خزعل 9 روز بعد تقاضای عفو كرد و یک روز پس از آن تسلیم شد.پس از رسیدن واحدهای اعزامی به مقصد، كار خلع سلاح اطرافیان خزعل آغاز شد و در خوزستان مقررات حكومت نظامی برقرار شد. خزعل به مجلس (پارلمان ایران) نامه نوشته بود كه فریب خورده و پوزش خواسته بود كه بعدا با دو پسرش تحت الحفظ به تهران منتقل شدند. رسیدن سواره نظام آذربایجان ظرف چهار روز از تبریز به خوزستان از نكات جالب این عملیات بود كه در آن زمان طی این مسافت با اسب، امری بی سابقه بود. مورخان اروپایی نوشته‌اند كه سرعت سواره نظام آذربایجان بیش از اتومبیل (اتومبیل‌های آن زمان) بود. به نوشته این مورخان، پیشرفت‌های ایران نتیجه درآمد نفت خوزستان است.در سال 1358 و در همین روز (13 آبان) دكتر احمد مدنی كرمانی (دریادار) استاندار وقت خوزستان،  چنین اخطار كرد: «اگر «خودی‌ها» که از گذشته کشور  بی اطلاع هستند [تاریخ نخوانده‌اند] به خودسری در خوزستان ادامه دهند، رونوشت فتنه شیخ خزعل در آسمان این استان آشکار خواهد شد و ایران بدون خوزستان بی شباهت به افغانستان نخواهد بود، افغانستان بخش خاوری و بدون نفت ایران‌زمین بود که دست استعمار آن را از پیکر وطن ما جدا کرد. من و نیروی دریایی چنین اجازه‌ای را نخواهیم داد. باخون دل خوزستان را آرام كرده ایم و تا پای جان برایش ایستادگی خواهیم کرد.» دریادار مدنی روز پیش از این هم اخطار مشابهی داده بود.