روی مین رفتن رزمندگان غیر واقعی است

نیروی‌های واحد تخریب و خط‌شکن از جمله رزمندگانی بودند که پیش از سایر یگان‌ها در عملیات‌ها حضور می‌یافتند. این حضور پیش از هجوم همگانی نیروها سبب شده است که در برخی از روایت‌ها درباره ماهیت فداکاری آنها اغراق یا گاهی گفته‌های ناصوابی بیان شود.همواره پرهیز از اغراق، غلو یا تحریف در شیوه روایتگری مسائل مرتبط با جنگ تحمیلی که بخشی از تاریخ اکنون ما را تشکیل می‌دهد دغدغه فرماندهان و پیشکسوتان دوران دفاع مقدس است. از جمله روایت‌های نادرست و ناصواب درباره ایثار و فداکاری رزمندگان در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران موضوع گشایش میدان مین به واسطه پریدن رزمندگان روی مواد منفجره است که برخی از آثار سینمایی و سریال‌های تلویزیونی هم این صحنه‌ها را به نمایش در آورده‌اند.فراوانی این گونه روایت‌های دیداری و شنیداری و میزان تاثیرگذاری روحی این رویدادها آنچنان است که تا مدت‌ها در ذهن مخاطب باقی می‌ماند. اینکه چنین روایت‌هایی اساسا قابل باور هستند یا به وقوع پیوسته‌اند همواره در هاله‌ای از ابهام بوده است. با وجود این سردار  قاآنی،  جانشین فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران و فرمانده لشکر امام رضا (ع) در دوران دفاع مقدس به تازگی در گردهمایی رزمندگان واحد تخریب یگان‌های رزم خراسان در این رابطه توضیح داده است:«همین جا به همه تخریب‌چی‌ها می‌گویم خوشتان نیاید که می‌گویند: "جوانان می‌پریدند روی مین و میدان مین را باز می‌کردند." بنده عرض می‌کنم حتی در یک عملیات بچه‌ها را روی مین نفرستادیم، در گردان‌های تخریب، تدبیر جزو اساسی‌ترین کارهای ما و تخصص در اوج خودش بود و اینکه بچه‌ها بخوابند روی مین‌ها و راه باز شود، یک مورد نداشتیم.البته اگر جایی بود که برای لشکر مشکل پیش بینی نشده‌ای ایجاد می‌شد، ده‌ها نفر برای این کار آماده بودند ولی هیچ وقت اجازه چنین کاری را نمی‌دادیم و استفاده از  "اژدر بنگال"* برای همین بود که به بچه‌ها آسیبی نرسد و این فداکاری و تعهد و ایثار با توکل بر خدا و توسل به ائمه معصومین(ع) بود که رزمندگان را در مقابل تمام سلاح‌ها و مین‌های جهنده، منور و غیره موفق کرد و تخریب‌چی‌های بی‌نظیر ما را به عنوان خط شکن جبهه‌ها مطرح کرد.»پی‌نوشت: «اژدر بنگال» توسط واحدهای مهندسی رزمی به منظور پاک‌سازی موانعی به کار می‌رود که پاک‌سازی آنها مستلزم نزدیک شدن و احتمال قرار گرفتن در معرض آتش دشمن است.
منبع: ایسنا